Hier sta ik en wat wil ik eigenlijk?

 

Er zijn twee soorten cliëntenraden.

De ene soort raden richt zich op de vraag “waar sta ik?” en de andere soort raden richt zich op de vraag “wat wil ik?”

Wat voor raad bent u? En misschien belangrijker nog: wat voor raad wilt u zijn?

 

Waar sta ik

Wat zijn mijn rechten is een vraag die veelal gesteld wordt door de cliëntenraad die zich afvraagt “waar hij staat”. Over welke onderwerpen heb ik adviesrecht, hoe zit het precies met de procedure die onze zorgaanbieder moet lopen als hij een advies wil vragen? Deze cliëntenraad besteedt veel tijd aan het convenant of aan het reglement. 

De raad met de focus op “waar sta ik” vraagt zich ook regelmatig af of hij wel serieus genomen wordt door de zorgaanbieder. Ziet de directeur ons wel staan? Worden we wel op tijd geïnformeerd? 

Hoe meer informatie deze raad krijgt hoe beter. Want informatie krijgen is een teken dat je als een serieuze gesprekspartner wordt gezien.

 

Wat wil ik

De cliëntenraad die zich afvraagt “wat wil ik” is een raad die zich niet zozeer bezig houdt met vraagstukken rondom formele positie. Deze raad houdt zich bezig met het ontwikkelen en uitdragen van een eigen visie op de zorgverlening door de instelling. Wat vinden wij, als vertegenwoordiger van de cliënt, nu eigenlijk goeie zorgverlening en zien we die goede zorg ook terug in onze instelling?

De raad die vanuit de vraag “wat wil ik” werkt, formuleert zijn wensen. Dat doet hij niet alleen in algemene termen, maar dat doet de raad ook bij heel specifieke onderwerpen. En op basis van die wensen (eisen, ideeën) gaat hij in overleg met de zorgaanbieder.

De raad die werkt vanuit de vraag “wat wil ik” levert een inhoudelijke bijdrage aan de ontwikkeling van de zorg binnen de instelling. Hij doet dat natuurlijk vanuit het perspectief van cliënten en bij tijd en wijle zal de raad pro-aktief optreden.

 

Hier sta ik, met de hakken in het zand …

De focus op rechten en positie kan soms nodig zijn, maar werkt vaak vooral in de hand dat er verstarring optreedt en dat cliëntenraad en bestuurder als strijdende partijen tegenover elkaar komen te staan.

Het is dan zeer de vraag of er in zo’n situatie nog iets terechtkomt van belangenbehartiging door de raad en of er nog iets terechtkomt van vernieuwing en verbetering van de kwaliteit van zorg.

De focus op “wat wil ik” maakt dat de cliëntenraad een interessante gesprekspartner is / wordt voor de bestuurder. Het gesprek gaat niet meer over regels en over procedures, maar het gaat over de inhoud. Hoe zorgen we ervoor dat de cliënten de best mogelijke zorg krijgen.

 

Wat voor raad bent u?

Wilt u échte invloed op het beleid van uw bestuurder?

Heeft u wel ideeën over een eigen visie, maar heeft u moeite die te formuleren?

Graag ga ik met u in gesprek over de vraag hoe de cliëntenraad een motor (één van de ) voor vernieuwing in de zorg kan worden.

Wim Eggens