Harvey Weinstein in de cliëntenraad?

 

Wat een mens wel niet over moet hebben voor een rolletje in een film of toneelstuk! Volgt u de #metoo discussie en alles wat daaruit voortkomt ook aandachtig?

Ik vind het jammer dat mooie films en Tv-series met terugwerkende kracht niks meer waard blijken te zijn, omdat ze gemaakt blijken te zijn door mensen met een bedenkelijke moraal.

 

Wat ik zie, zijn mannen (vooral mannen) die in een machtspositie verkeren. Niet alleen verkeren ze in een machtspositie, maar ze worden in die positie niet gecontroleerd en kunnen min of meer vrijelijk hun gang gaan. Althans, dat dachten ze.

Op een gegeven moment komen er dan toch verhalen naar buiten over hun verwerpelijk gedrag en komt er alsnog een einde aan hun praktijken.

 

Wat ik daarnaast (of daartegenover) ook zie, zijn vrouwen én mannen die worden gedwongen iets te ondergaan dat ze niet willen. Ik lees ook over mensen die zich afhankelijk weten van die mannen met macht. Of die zich afhankelijk van hen wanen. En die in die al dan niet bestaande afhankelijkheid hun integriteit opofferen.

 

Mensen die vinden, dat zij zich op grond van hun machtspositie van alles kunnen veroorloven (sexueel of anderszins), moet een halt toegeroepen worden. Het is goed dat hun schandelijk gedrag openbaar is geworden en het is prima dat zij hun positie verliezen. En graag ook nog een straf van de rechter!

En ik wens de mensen die zich afhankelijk denken iets meer durf toe. De durf om op het juiste moment nee te zeggen.

Wat moeilijk zat zal zijn, want wanneer is dat juiste moment aangebroken en hoe doe je dat dan?

 

Wat heeft dAt nou met cliëntenraden en met medezeggenschap te maken?

 Niks, helemaal niks

 

Behalve dan les 1 dat ongebreidelde machtsuitoefening altijd érgens spaak loopt. Een bestuurder kan niet altijd de organisatie naar zijn of haar hand zetten. Een voorzitter van een cliëntenraad móet zich dienend opstellen voor zijn of haar raad. Gezag, gebaseerd op draagvlak en gezamenlijkheid is langer vol te houden dan platte machtsuitoefening.

En eigenlijk ook les 2 dat als je helder definieert waar jouw grenzen liggen, het ook makkelijker wordt om “ja” of “nee” te zeggen. Zónder dat je daar later spijt van te krijgt. Wat staat je voor ogen, welke visie heb je als cliëntenraad op zorg, wat wil je voor elkaar krijgen? Strookt het beleid van de organisatie met die visie?