Zwei Seelen wohnen, ach! in meiner Brust 

Wat willen we nu precies? Ruimte voor de cliënt en voor de professional of betere borging van kwaliteit van zorg? Dat is toch wel de vraag die bij mij blijft hangen. 

Gisteren (donderdag 7 april) nam ik deel aan de bijeenkomst beleidsontwikkelingen Wet langdurige zorg die door het Ministerie van VWS werd georganiseerd in Heiloo. Het was overigens een hele leuke, informatieve bijna inspirerende bijeenkomst.  Dus wat dat betreft niets dan lof.

 

Maar toch… die twee zaken die zo lastig met elkaar te verenigen zijn.

Want, aan de ene kant wordt ook door vertegenwoordigers van het Ministerie heel duidelijk de wens uitgesproken om te komen tot minder regels. Meer ruimte voor de professional, meer ruimte om in te gaan op dat wat voor de cliënt belangrijk is en dat alles moet leiden tot zorg van hoge kwaliteit.

En aan de andere kant is er ook de wens om die kwaliteit te borgen. Zo is er bijvoorbeeld een nieuw kwaliteitskader  voor de Verpleging & Verzorging op komst.

En daar worden de twee “seelen” zichtbaar. Minder regelgeving, betere borging. Dat wordt nog een hele klus om die met elkaar te verenigen en de sleutelwoorden daarvoor zijn, ruimte (voor uitzonderingen), vertrouwen en overleg.

 

Dat is kortom een discussie die zich op het niveau van het landelijk beleid afspeelt.

Je ziet eenzelfde soort discussie ook terug in de uitvoering. Hoe kunnen we ruimte geven aan de professional, ervoor zorgen dat de cliënt waarlijk “eigenaar” van zijn zorgplan is en tegelijkertijd de kwaliteit van zorg zo hoog mogelijk houden?

In heel veel instellingen wordt gedacht aan oplossingen in de richting van zelfsturende teams. Professionals krijgen meer ruimte en er kan beter ingespeeld worden op individuele vragen van cliënten. En tegelijk komt ook hier de vraag hoe je de kwaliteit van zorg kunt borgen.

 

Ook voor de cliëntenraad betekent zo’n overgang naar zelfsturende teams nogal wat. De cliëntenraad is bij uitstek het orgaan binnen een zorginstelling die zich met kwaliteit van zorg bezig houdt. Hoe kan je dat doen, wanneer de sturing bij de teams ligt? Waar moet je op letten? Hoe kan jen waarborgen dat de kwaliteit van zorg hoog is, zónder dat je alles dicht timmert, waardoor de professional helemaal geen ruimte meer heeft? Om nog maar niet te spreken van de gevolgen voor de structuur van medezeggenschap.

Op 21 juni gaan cliëntenraden hierover in gesprek tijdens de bijscholing cliëntenraad en zelfsturende teams.

 

Denkt uw zorgaanbieder ook na over de invoering van zelfsturende teams?

En heeft u als raad wat meer kennis nodig om daar goed over mee te kunnen praten?

Kijk dan hier voor meer informatie over de bijscholing cliëntenraad en zelfsturende teams.